یک صافدل درانجمن روزگار کو

عالم گرفت تیرگی،آئینه دار کو

هر جاکه هست صاف ضمیری شکسته است

آئینه درست در این روزگار کو

چون ریگ تشنه اند حریفان بخون هم

در قلزم فلک گهر آبدار کو

خونین دلی چو نافه درین دشت پرشکار

کافاق راکند به نفس مشکبار کو

تا تیغ کهکشان بدر آرد زدست چرخ

یک مرد سر کذشته درین روزگار کو

بیخون دل،زچرخ،فراغت طمع مدار

بر خوان سفله نعمت بی انتظار کو

ای آنکه دم زرهروی عشق میزنی

درپرده ی نظر اثر زخم خار کو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: